«Ամենալավ երգը լռությունն է»
06.03.2019 | 12:39
Ռուբեն Հախվերդյանի հայտարարությունները սովորաբար իրարանցում են առաջացնում ֆեյսբուքյան տարածքում: Հետո մոռանում ենք Հախվերդյանին, դադարում վելուծել նրա հնչեցրած մտքերը, շարունակում լսել երգերը: Վերջին հարցազրույցը լցրեց համբերության բաժակը: «Այլևս չենք լսելու նրա երգերը» հայտարարությունը ամենամեծ սպառնալիքն է թվում: Երգահանը չզլացավ մեկնաբանել իր հայտարությունը, վստահեցրեց, որ իր խոսքը վերաբերում էր ոչ թե Արցախում ապրող հայերին, այլ նրանց քաղաքական էլիտային: Եզրահանգեց նաև. «Նրանք, ովքեր ուզել են իրենց ձևով մեկնաբանել իմ ասածը՝ քոչարյանական լրատվամիջոցներն են, իսկ նրանք, ովքեր ինձ հասկացել են՝ բոլոր իմ ասածների հետ համաձայն են»:
Հախվերդյանի երգերը լսելու համար առնվազն պետք է ջանալ հավատալ նրան: Բայց գոնե առաջիկայում սոցցանցերում նրա երգերի տարածումը միանշանակ չի ընդունվի, սիրված տողերը չենք ցիտի: Համերգներին այցելելը համարձակություն կդիտվի: Կայցելեն, իհարկե, նրան հավատացողները: Այսպիսով` բաժանվում ենք խմբերի՝ Հախվերդյանին հավատացողներ ու չհավատացողներ: Կա մի երրորդ խումբ, նրանք, ովքեր չեն կարևորում Հախվերդյանի ոչ երգը, ոչ խոսքը:
Աղմուկը, շատ է աղմուկը, ու որ կողմից նայում ես,
«ամենալավ երգը լռությունն է»:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Պատմության վկաները
- Վերացող ծաղիկներ
- Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
- «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
- «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
- «Դրսից մեզ վրա կարող են ազդել միայն ներսի գործիքներով»
- «Երեսուն տարի ձգվեց մեր անկախության պատմությունը, մենք շահեցի՞նք»
- Մշակույթը հեռվից հեռու պահպանելու հույսով
- Անիմացիան, աշխարհն ու մենք
- «Մեր տարածքները փոքրացան, որովհետև այդպես էլ չհասկացանք, որ պետք է խմենք մեր բաժակով»
- Արվեստի ուժը
- Նոր մատենաշարը ներկայացնում է արևմտահայ և սփյուռքյան գրողների
- Բեմը կենդանություն է ստանում առայժմ միայն մանուկների համար
- «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
- Համաշխարհային դասականների ստեղծագործությունները՝ դուդուկով
- «Բնակչությունը պատրաստ չէ, բայց տարվում են աշխատանքներ»
- Ամանորի գիշերը դիմավորելու են եկեղեցում
- «Ջազի մեջ զգացվում է ապրածդ ժամանակաշրջանը»
- «Եթե չլիներ Փելեշյանը, կարծում եմ, դեռևս գտած չէի լինի կինոյում իմ ուղին»
- «Հուշարձաններն այդ տարածքների պատկանելության անձնագրերն են»
Մեկնաբանություններ